PERU: TAM GDZIE NAWET ALPAKI SIĘ UŚMIECHAJĄ
CHARAKTER WYCIECZKI
OBJAZDOWA
POZIOM TRUDNOŚCI
UMIARKOWANY
MOTELE / HOTELE
KLASA TURYSTYCZNA
WIELKOŚĆ GRUPY
MAX 10 OSÓB
PRZYGODA / NAUKA I PIĘKNO
Dlaczego warto odwiedzić Peru? Na Pewno to jeden z najciekawszych i najbardziej malowniczych krajów na świecie. Spotkamy tam niezwykłą historią. Czy to poprzez wizytę w muzeum, wędrówkę po mieście lub wiosce, czy wędrówkę do jednych z ukrytych ruin Inków, zawsze będziesz otoczony silną obecnością historii i jej kulturowymi wpływami. Starożytne ruiny Inków są uważane za jedne z najpiękniejszych i najbardziej tajemniczych miejsc na świecie. Ludzie. Wielu Peruwiańczyków nadal ma bezpośredni związek ze swoimi przodkami Inkami, z dumą zachowując starożytną kulturę. Większość ludzi to ciężko pracujący, uprzejmi, spokojni, pomocni i ciekawi zainteresowań swoich gości. Rękodzieło peruwiańskie. Piękne tekstylia można znaleźć w każdej części Peru. Możesz zobaczyć kobiety tkające te wykwintne wzory, które tworzą dekoracyjny dywan ścienny, szalik, sweter lub cokolwiek pomiędzy. Inne wspaniałe rękodzieło można znaleźć w formie instrumentów, rzeźb w drewnie, obrazów na płótnie, biżuterii i nie tylko. Nie tylko są to wspaniałe pamiątki i wspomnienia z podróży, ale kupując je, pomagasz wspierać tradycje i dajesz rodzinie możliwość godnego życia. Przyroda. Peru ma 28 różnych stref klimatycznych. Tworzy to zróżnicowany ekosystem i naturalną różnorodność, wszystko w jednym kraju. Kuchnia peruwiańska. Mówi się, że Peru ma jedną z najlepszych kuchni w Ameryce Dobre drinki muszą towarzyszyć dobremu jedzeniu. Prawda? Peru dba o to, aby tak właśnie było. Niezależnie od tego, czy wolisz Inca Kola o smaku gumy balonowej, czy mocne piwa, peruwiańskie drinki sprawią, że się od nich uzależnisz. Niektóre z lokalnych drinków, to słynne wina z regionu Ica, pisco sour (słodki, o smaku limonki, ale mocny napój zawierający białka jaj), emoliente i herbata z koki (doskonała do zapobiegania chorobie wysokościowej).
Wycieczki w Peru są organizowane przy współpracy miejscowego biura podróży mającego ponad 30 lat doświadczenia!
Dolot do Limy w Peru
DZIEŃ 1: Lima
Powitanie na lotnisku na ziemi Inków i innych narodów andyjskich, transfer do hotelu. Zakwaterowanie, odpoczynek po podróży. Nocleg.
Zakwaterowanie: Lima
DZIEŃ 2: Lima - Nasca
Po śniadaniu, zwiedzanie Limy – Miasta Królów, założonego przez Francisco Pizarro na brzegu rzeki Rimac. Centrum miasta, czyli Lima kolonialna: Plaza de Armas, gdzie znajduje się m.in. Pałac Prezydencki, Katedra, Pałac Arcybiskupi, które zostały odnowione przez polskiego architekta Ryszarda Jaxa Małachowskiego. Dworzec Kolei Transandyjskiej współ projektu inż. Ernesta Malinowskiego; Kościół i Klasztor Franciszkanów, w którym poza licznymi relikwiami i malowidłami znajduje się pierwszy limeński cmentarz, zwiedzanie katakumb. Po południu przejazd do Nasca.
Lima – Lima – stolica i największe miasto Peru, położone nad Oceanem Spokojnym, 12 km na wschód od portu Callao. Powierzchnia: 894 km². Liczba ludności: 11 150 000 (2017) Historia. Miasto leży nad rzeką Rímac, położone na równinie nadbrzeżnej u podnóża Kordyliery Nadbrzeżnej (Andy). Pierwotnie Ciudad de los Reyes, czyli „Miasto Królów”. Założone w 1535 przez Francisco Pizarro, ponieważ do dalszego podboju Inków potrzebował solidniejszego zaplecza niż obozowisko. Od 1535 stolica wicekrólestwa Peru, a od 1821 republiki Peru. Miasto wielokrotnie niszczone przez trzęsienia ziemi. Obecnie miasto jest głównym ośrodkiem przemysłowym, handlowym, finansowym, kulturalnym i naukowym kraju. Lima pomimo wielokrotnych zniszczeń posiada szereg zabytków, m.in. katedrę z XVI wieku, zespół pałacu prezydenckiego oraz kościół i klasztor św. Franciszka. Zespół urbanistyczny starego miasta został w roku 1988 wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W stolicy Peru są też: uniwersytet (zał. w 1551 r., najstarszy na kontynencie), Biblioteka Narodowa oraz muzea.
WAŻNE DLA POLAKÓW: Ryszard Jaxa Małachowski (ur. 14 maja 1887 pod Odessą, zm. 6 września 1972 w Limie) – jeden z głównych architektów Limy (stolicy Peru). Pochodził z rodziny Małachowskich herbu Gryf, z gałęzi osiadłej w XIX w. w guberni chersońskiej. Absolwent paryskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Tuż po studiach w 1911 przyjechał do Limy, by objąć kierownictwo nowo tworzonego wydziału architektury na Wyższej Szkole Inżynieryjno-Górniczej. Wydziałem tym kierował przez trzydzieści trzy lata. Trzy lata po przybyciu poślubił Peruwiankę, Maríę Benavides Diez Canseco. W Limie był twórcą przebudowy Starego Miasta, przebudowy katedry i Pałacu Prezydenta (1938), wybudował też tam szereg reprezentacyjnych budowli, m.in.: Pałac Arcybiskupi (1924), Pałac Rady Miejskiej (1944), budynek Club Nacional, budynek Banco Italiano (dzisiaj Banco de Crédito) i Edificio Rimac (w latach 1919–1924). Był twórcą projektu jednej z ważniejszych ulic Limy: Paseo de la República, a także osiedli Santa María del Mar, Urbanización La Cantuta i Santa María de Chosica.
Zakwaterowanie: Nazca
DZIEŃ 3: Nazca - Arequipa
Fakultatywnie: przelot awionetką nad liniami Nazca (lot odbywa się w zależności od warunków pogodowych) – gigantycznymi wzorami geometrycznymi i rysunkami zwierząt wyrytymi na płaskowyżu. Istnieje wiele teorii na temat powstania tych linii. Autorytetem w kwestii historii kultur peruwiańskich jest Maria Rostworowski, według której najbardziej prawdopodobną wersją jest ta, że zostały one wyryte z powodów związanych z kultem polegającym na nawiązaniu kontaktu energetycznego z przyrodą. Wstępne badania wskazują wyraźne powiązania geoglifów i linii geometrycznych do rzek podziemnych.
Przejazd do Arequipy słynną autostradą Panamericana, która ciągnie się niemal nieprzerwanie przez obie Ameryki, od Alaski aż po Ziemię Ognistą. Nieco monotonny krajobraz nadbrzeżnej pustyni urozmaicają tętniące życiem zielone doliny nawadniane wodą spływającą z gór oraz ciekawe formacje skalne i strome klify wpadające do oceanu. Na obiadokolacje zatrzymamy się w Camana. Na kilometrze 967 opuszczamy Panamerykane i górska drogą asfaltową dojeżdżamy wieczorem do Arequipa.
Nazca – pustynny płaskowyż w Ameryce Południowej położony w południowo-zachodniej części Peru w paśmie Kordyliery Nadbrzeżnej. Płaskowyż znany jest zwłaszcza z tzw. Rysunków z Nazca – systemu linii, które oglądane z góry wyobrażają kształtem zwierzęta lub figury geometryczne będących dziełem kultury Nazca. Są to naziemne geoglify, rysunki wykonane metodą nasypową. Rozciągają się one na przestrzeni kilkuset metrów jeden (pająk, kondor, drzewo). Widziane w całości mogą być tylko z lotu ptaka.
Maria Rostworowski (ur. 8 sierpnia 1915 w dystrykcie Barranco w prowincji Lima, zm. 6 marca 2016 Limie) – peruwiańska historyk i badaczka kultur andyjskich, pochodzenia polskiego. Urodziła się 8 sierpnia 1915 w Limie jako jedyne dziecko polskiego arystokraty Jana Jacka Rostworowskiego (1882–1969) i peruwiańskiej ziemianki Rity Anny Tovar del Valle. 20 września 1934 w Warszawie, w wieku dziewiętnastu lat wyszła za mąż za hrabiego Zygmunta Broel-Platera (1907–1980). W 1935 wróciła z nim do Peru. W 1936 urodziła córkę, Krystynę i rozwiodła się. Po kilku latach poślubiła Alejandra Dieza Canseco, który – jak powiedziała – „pomógł mi zrozumieć ten kraj”. Od 1948 uczęszczała jako wolny słuchacz na studia historyczne na Uniwersytecie Świętego Marka w Limie. Jej pierwsza samodzielna praca badawcza została nagrodzona peruwiańską Nagrodą Państwową (Premio Nacional de Historia) w 1953. W 1964 była współzałożycielem Instituto de Estudios Peruanos w Limie, gdzie pracowała do śmierci. Była też attaché kulturalnym Ambasady Peru w Madrycie (1964–1968) i dyrektorem Narodowego Muzeum Historii w Limie (1975–1980).
Zakwaterowanie: Arequipa
DZIEŃ 4: Arequipa - zwiedzanie
Arequipa – leży na wysokości 2,378 m n.p.m w otoczeniu gór Cordillera Volcanica, spośród których wyróżnia się idealny stożek wulkanu Misti (5.835 m n.p.m.) oraz potężny masyw wulkanu o pięciu kraterach, Chanchani (6.075m.n.p.m.). Po śniadaniu city tour: zwiedzanie centrum miasta oraz założonego w 1570 roku klasztoru Świętej Katarzyny (Santa Catalina), najważniejszego i największego pomnika religijnego Peru, który do dzisiaj zachował charakterystyczny styl dla XVI i XVII w. Czas wolny na samodzielny spacer. Nocleg.
Arequipa − miasto w Peru, położone na wysokości 2325 m n.p.m. w otoczeniu gór Cordillera Volcanica. Jest stolicą regionu Arequipa i drugim co do wielkości miastem w Peru – zaraz po stolicy Limie – liczącym obecnie ok. 762 tys. mieszkańców. W pobliżu miejscowości znajdują się wulkany Chachani i El Misti.Arequipa została założona w 15 sierpnia 1540[2] r. w miejscu osady inkaskiej przez Garcí Manuel de Carbajal, emisariusza Francisco Pizarro. Rok później osada otrzymała z rąk cesarza i jednocześnie hiszpańskiego króla Karola V prawa miejskie.
Zakwaterowanie: Arequipa
DZIEŃ 5: Arequipa - Colca
Wycieczka do Kanionu Colca znajdującego się w odległości 165 km na północny-zachód od Arequipy. Droga prowadzi przez tereny Rezerwatu Narodowego Salinas i Aguada Blanca, który został założony w celu ochrony dziko żyjących vicuñii – najszlachetniejszego gatunku wielbłądowatych. Zobaczymy również hodowlę drugiego co do ważności handlowej gatunku tych zwierząt – alpakę i wiele gatunków ptactwa. Przejedziemy przez krater wygasłego wulkanu Chucura. Najwyższy punkt na tej trasie znajduje się na wysokości 4910 m npm. Rozrzedzone powietrze i chłód mogą dawać się we znaki, lecz warto się chwile zatrzymać, gdyż roztaczają się stamtąd wspaniałe widoki na okolice i otaczające wulkany. Dojeżdżamy do kanionu Colca w okolicy miejscowości Chivay. Po drugiej stronie góruje wulkan Mismi, z którego lodospadów rodzi się potężna rzeka Amazonka. Zakwaterowanie w hotelu. Możliwość kąpieli w gorących źródłach. Nocleg.
Kanion Colca – kanion rzeki Colca w regionie Arequipa, w Peru. Znajduje się około 100 km na północny zachód od miasta Arequipa. Kanion, którego ściany wznoszą się z lewej strony na ponad 3200 m nad poziom rzeki, zaś z prawej – na 4200 m, według niektórych źródeł jest uważany za najgłębszy kanion na Ziemi (jest dwa razy głębszy od Wielkiego Kanionu Kolorado w USA). Kanion ma długość 120 kilometrów. Różnica poziomów między jego wlotem (3050 m n.p.m.) a wylotem (950 m n.p.m.) wynosi 2100 m. Dno kanionu przypomina krajobraz księżycowy, pokryty głazami i pozbawiony jakiejkolwiek roślinności. Pierwsze przepłynięcie kanionu kajakiem nastąpiło w 1981 roku. Dokonali tego Polacy
Zakwaterowanie: Okolice Chivay
DZIEŃ 6: Colca - Puno
Kondor – królewski ptak Andów, w porannym locie. W tym celu, po śniadaniu wyjeżdżamy do punktu widokowego Cruz del Condor, skąd możemy również podziwiać surowe piękno najgłębszego kanionu na świecie po raz pierwszy zdobytego przez polską ekipę kajakarzy w 1981roku. Przejazd do Puno, miasta położonego nad najwyżej leżącym jeziorem żeglownym na świecie Titicaca (3,850 m npm). Zakwaterowanie w hotelu i nocleg.
Kondor olbrzymi (zwany andyjskim lub wielkim) jest największym ptakiem przestworzy południowo-amerykańskich. Żyje na obszarach Andyjskich od Wenezueli aż po Patagonię. Jego wizerunek jest umieszczony na herbach czterech państw: Chile, Kolumbii, Boliwii i Ekwadoru. Mnóstwo czasu spędza szybując w powietrzu na kilku tysięcy metrów, lub odpoczywając na wysokich niedostępnych skałach. Najlepszym punktem do obserwacji kondorów olbrzymich jest „Mirrador la Cruz del Condor” w peruwiańskim Kanionie Colca. Gdzie codziennie gromadzą się na platformach widokowych ciekawi wrażeń turyści. Każdego ranka około godziny ósmej, w tym właśnie miejscu od wieków pojawiają się kondory. Można tu spotkać młode (brązowe) i dorosłe (brązowe z biało zakończonymi skrzydłami i białym kołnierzykiem wokół szyi). Zataczają one kręgi nad naszymi głowami, przysiadając co jakiś czas na wypustkach skalnych poniżej. Cały spektakl trwa około godziny. Jak powietrze ogrzeje się wystarczająco, aby wznoszące prądy mogły unieść potężne ciało kondora, ptaki te znikają równie zagadkowo, jak się pojawiły. Ponoć udają się w kierunku wybrzeży na żer w poszukiwaniu padliny.
Zakwaterowanie: Puno
DZIEŃ 7: Puno
Titicaca. Wycieczka na pływające wyspy ludu Uros, który podtrzymuje tradycje dawnego zaginionego plemienia, które przed wiekami uciekło na jezioro by odizolować się od zwaśnionych lokalnych plemion. Wyspy zbudowane są z trzciny totora, rosnącej bujnie w płytkich miejscach. Z tej trzciny mieszkańcy wysp, budują m.in. łodzie zwane balsas. Trzcina totora, stanowi też jeden z głównych składników ich pożywienia.
Wycieczka na stałą wyspę Taquile, której mieszkańcy do dziś dnia zachowują podstawowe paradygmaty światopoglądu świata andyjskiego, jak na przykład organizacja oparta na prawie niesymetrycznej wzajemności, które zastępuje prawo własności prywatnej wprowadzone przez Hiszpanów. Wyspa jest zamieszkała przez 6 rodzin społecznych (Ayllu, składające się z 300/400 członków) . Ustawodawstwo peruwiańskie określa je mianem Comunidad. Ciekawostki: ciekawe jest to że przędzeniem i tkaniem zajmują się wyłącznie mężczyźni i w regionie gdzie przeważa język aymara, mieszkańcy Taquile mówią po keczua. Powrót do miasta Puno. Nocleg.
Titicaca (hiszp. Lago Titicaca) – jezioro na granicy Peru i Boliwii, w północnej części zagłębienia Altiplano, pomiędzy wschodnimi i zachodnimi pasmami Andów . Największe jezioro wysokogórskie na Ziemi. Najwyżej położone jezioro, na którym uprawiana jest żegluga statkami handlowymi. Największe zarówno pod względem powierzchni, jak i pod względem objętości wody jezioro w Ameryce Południowej.
Zakwaterowanie: Puno
DZIEŃ 8: Puno - Cusco
Cusco. W drodze zwiedzanie ważnych miejsc historycznych takich jak Pucara i Raqchi (kompleks archeologiczny ze Świątynią Wiracocha). Zatrzymamy się także na przełęczy La Raya, znajdującej się na wysokości 4.350 m n.p.m., gdzie łączą się Kordyliera Wschodnia i Zachodnia, tworząc tzw. węzeł Vilcanota. Zaczyna tam swój bieg rzeka Urubamba, na tym odcinku zwana Vilcanota. Typowy obiad – bufet w miejscowości Sicuani. Postój w miasteczku Andahuaylillas, gdzie znajduje się piękny kościółek z XVI wieku. Dojazd do historycznej stolicy Państwa Inków Tahuantinsuyu – Cusco (w języku keczua Qosqo oznacza pępek świata).
Pucará to miasto w regionie Puno, prowincji Lampa, dystrykcie Pucará, Peru. Znajduje się na północny zachód od jeziora Titicaca. Starożytne stanowisko archeologiczne Pucará, datowane na 1800 r. p.n.e., znajduje się na zachód od miasta.
Raqchi to bardzo ważne poinkaskie stanowisko archeologiczne. Położone jest w regionie Cusco. Znajduje się 3480 metrów nad poziomem morza i 110 kilometrów od miasta Cuzco. Znane z ruin Świątynia Wiracocha.
Zakwaterowanie: Cusco
DZIEŃ 9: Święta Dolina Inków – Aguas Calientes
Święta Dolina Inków – niepowtarzalna, pełna urokliwych krajobrazów leżąca nad rzeką Willkamaju (Święta Rzeka) obecnie zwaną Urubamba. Wybierzemy się z wizytą do ruin obiektu archeologicznego Pisac w pobliżu miasteczka o tej samej nazwie. Na południowo-wschodnim zboczu góry znajdują się uprawne tarasy, nad którymi wiją się trudne do przebycia ścieżki, tunele wyryte w skale, mury i place. Odwiedzimy ludowe targowisko w Pisac, gdzie do tej pory odbywa się handel wymienny. Kontynuujemy przejazd świętą doliną, aż do miasteczka Ollantaytambo, wybudowanego na bazie inkaskich murów, dzięki czemu jest jednym z najlepszych przykładów układu urbanistycznego z czasów Inków. Nad miasteczkiem znajdują się imponujące ruiny o tej samej nazwie. Poznamy różne style budownictwa, od prostych wykorzystywanych przy budowie tarasów rolniczych i konstrukcyjnych do zaawansowanych przeznaczonych tylko do budowy świątyń. Jest trudno uwierzyć, że radzili sobie z ręczną obróbką wielkich monolitów, gdzie każdy z nich jest dziełem sztuki. W czasach Inków było to ważne miejsce pod względem strategicznym, administracyjnym, a przede wszystkim rolniczym jak o tym oświadczą tarasy doświadczalne, spichlerze i przedstawienia postaci Kapłana Andyjskiego na stoku wzgórza Pinkuylluna. Wybierzemy się z wizytą do ruin obiektu archeologicznego Pisac w pobliżu miasteczka o tej samej nazwie. Na południowo-wschodnim zboczu góry znajdują się uprawne tarasy, nad którymi wiją się trudne do przebycia ścieżki, tunele wyryte w skale, mury i place. Odwiedzimy ludowe targowisko w Pisac, gdzie do tej pory odbywa się handel wymienny. Kontynuujemy przejazd świętą doliną, aż do miasteczka Ollantaytambo, wybudowanego na bazie inkaskich murów, dzięki czemu jest jednym z najlepszych przykładów układu urbanistycznego z czasów Inków. Nad miasteczkiem znajdują się imponujące ruiny o tej samej nazwie.
Dalej udajemy się na dworzec kolejowy i jedziemy pociągiem turystycznym „Expedition”, aż do Aguas Calientes. Zaobserwujemy drastyczna zmianę klimatu i roślinności pomiędzy górami a tak zwaną wysoką dżunglą. Nocleg w Aguas Calientes.
Ollantaytambo – forteca inkaska, strategicznie usytuowana w północnej części Świętej Doliny Inków w Peru. Ollantaytambo jest jedną z najlepiej zachowanych osad Inków. Najbardziej znaną budowlą jest nigdy nie ukończona „Świątynia Słońca”. W pobliżu twierdzy w roku 1536 miała miejsce bitwa pomiędzy Hiszpanami a powstańczymi oddziałami Inki Manco.
Aguas Calientes, także Machu Picchu pueblo – miejscowość w Peru, w departamencie Cuzco, w prowincji Urubamba, siedziba administracyjna dystryktu Machupicchu. Leży w pobliżu starożytnego Machu Picchu na wysokości 2040 m n.p.m. Miejscowość została założona w 1901 roku, w czasie budowy linii kolejowej z Cuzco. Pierwotnie nosiła nazwę Maquinachayo
Zakwaterowanie: Aguas Calientes
DZIEŃ 10: Machu Picchu
Miasto Machu Picchu, którego nazwa w języku keczua oznacza Stara Góra, zostało „odkryte” światu w 1911 roku przez amerykańskiego historyka poszukiwacza przygód Hirama Binghama dzięki publikacji w prestiżowym National Geografic. Kronikarze hiszpańscy ani słowem nie wspominają o słynnych ruinach. Prawdopodobnie miasto to zostało opuszczone jeszcze przed najazdem Hiszpanów i dzięki temu uchowało się przed ich niszczycielską siłą. Po zwiedzaniu poszczególnych sektorów, świątyń, dzielnic mieszkalnych, kamieniołomu oraz kalendarza słonecznego trzeba koniecznie wspiąć się po niezliczonych kamiennych stopniach, by przy samotnej chatce strażnika podziwiać ruiny w całej ich okazałości, łącznie z widokiem na Huayna Picchu oraz rzekę Urubamba, która opływa kamienne Miasto, wijąc się w głębokim, 400-metrowym kanionie.
Powrót pociągiem do Cusco, nocleg.
Cusco – miasto położone w południowej części Peru na wysokości 3326 m n.p.m. Obecnie stolica regionu Cuzco, liczba mieszkańców w 1990 r. wynosiła 275 tys. Miasto zostało założone przez pierwszego władcę Inków Manco Capaca w XII wieku. W 1533 r. zdobyte przez oddziały Francisco Pizarro. Podczas powstania Manco Inki w 1536 r. miasto zostało spalone. Hiszpanie w tym samym miejscu zbudowali swoje miasto. Kilkakrotnie nawiedzane przez silne trzęsienia ziemi (w 1650, 1950 i 1986 r.). W czasach Imperium Inków w Cuzco znajdowała się stolica państwa. Nazwa Cuzco w języku keczua oznacza pępek świata, lub – według innej wersji – pochodzi od frazy w języku aimara „qusqu wanka”, „skała sowy”, czy też „skała, na której usiadła sowa”. Największy rozkwit miał miejsce w drugiej połowie XV wieku, za panowania Pachacutiego. Z czasów inkaskich zachowały się pozostałości zabudowań.
Machu Picchu – najlepiej zachowane miasto Inków, w odległości 112 km od Cuzco. Położone jest na wysokości 1999–2400 m n.p.m., na przełęczy między Huayna Picchu a Machu Picchu w peruwiańskich Andach, w paśmie górskim Cordillera de Vilcabamba. Poniżej płynie rzeka Urubamba. Miasto zbudowano w II połowie XV wieku podczas panowania jednego z najwybitniejszych władców Pachacuti Inca Yupanqui (1438–1471). Pełniło wówczas funkcję głównego centrum ceremonialnego, ale także gospodarczego i obronnego. Zamieszkiwali je kapłani, przedstawiciele inkaskiej arystokracji, żołnierze oraz opiekunowie tamtejszych świątyń. Miasto składało się z dwóch części. W górnej, zwanej hanman, znajdowały się: świątynia słońca, grobowiec królewski, pałac królewski oraz Intihuatana, największa inkaska świętość. W dolnej mieściły się domy mieszkalne kryte strzechą oraz warsztaty produkcyjne. Na stromych zboczach otaczających miasto były tarasy uprawne o szerokości od 2 do 4 m, z pionowymi ścianami między nimi wzniesionymi z kamien. Miasto opuszczono ok. 1537 roku. Współczesna nazwa miasta jest połączeniem machu (stary) w języku keczua i zapożyczonego z hiszpańskiego słowa pico (‘szczyt’). Oryginalnie miasto nazywało się Patallaqta, od keczuańskich słów pata (‘stopień, schodek’) i llaqta (‘miasto’).
Zakwaterowanie: Cusco
DZIEŃ 11: Cusco
Cusco. Naszą wędrówkę po Cusco rozpoczynamy od zwiedzania centrum miasta: Plaza de Armas, Katedry, Coricancha (Świątyni Słońca). Zgodnie z charakterystyką kultur andyjskich, Inkowie stworzyli plan miasta Cusco w kształcie pumy, którego głową jest imponujący obiekt Sacsayhuaman. Miejsce to, zgodnie z charakterystyką ważnych budowli Inków było wielofunkcyjne, miało więc charakter religijny i administracyjny; jego majestatyczne rozwiązanie architektoniczne zostało wykorzystane w celach militarnych w okresie upadku państwa Inków. Na terenach Sacsayhuaman, odbywa się coroczne święto zwane Inti Raymi, które jest jedną z wielu manifestacji wynikającej z procesu synkretyzmu kultury hiszpańskiej i inkaskiej. Inti Raymi odbywa się w dniu 24 czerwca (dzień katolickiego świętego Jana), z udziałem aktorów i setek statystów ubranych w stroje stylizowane na te z czasów świetności Państwa Inków. Zwiedzimy również labirynt i miejsce kultu Quenqo, obiekt militarny i kontroli migracyjnej Puka – Pucara oraz świątynię poświęconą kultowi wody, Tambo Machay, zwaną niesłusznie „Łaźnią Inki” gdyż obrzędy związane z kultem wody nie wiąże się z kąpielą. Woda tryska z nieskazitelnie czystego źródła do dziś nie zlokalizowanego.
Przejazd na lotnisko i przelot do Limy, zakwaterowanie w hotelu, nocleg.
Zakwaterowanie: Cusco
DZIEŃ 12: Cusco
Przejazd na lotnisko, lot do Limy i wylot do wybranego portu lotniczego. (check out 9:00)
Odlot do wybranego portu lotniczego
Trzy najwieksze przysmaki Peru; Pieczona świnka morska - Pisco Sour - Ceviche
